Lambrisering is een wandbekleding waarbij het onderste deel van de muur bedekt wordt met hout, tegels of ander materiaal. Dit fenomeen gaat bijna 2000 jaar terug in de geschiedenis, helemaal tot de klassieke oudheid. Het werd vooral populair in Europa tijdens de Renaissance (rond 1500) in kastelen en herenhuizen en de daaropvolgende eeuwen.
De jaren dertig zijn een interessante periode voor lambrisering omdat het toen werd toegepast in Nederland. Enerzijds om muren te beschermen tegen vocht en slijtage, anderzijds was het een manier om een ruimte te verfraaien met een relatief eenvoudige en betaalbare oplossing.
In de badkamer in Bennekom zien we een moderne interpretatie van klassieke lambrisering. De muren zijn ongeveer voor tweederde betegeld met zachtblauwe tegels, wat een frisse uitstraling geeft. De bovenkant van deze betegeling is afgewerkt met een strakke, zwarte rij tegels, die een elegant contrast creëert en een gevoel van afbakening biedt.